1ـ تولید پاجوش معمولاً در دوره کوتاهی از زندگی نخل (20ـ8 سال اول ) صورت می گیرد.

2ـ درصد تلفات نسبتاً بالا و نیاز به واکاری مجدد دارد( میانگین درصد گیرایی پاجوش در ارقام مختلف حدود 60% است)

3ـ زمان نسبتاً طولانی جهت ثمر دهی (6سال به بالا) نیاز است.

4ـ عدم امکان تولید انبوه نهال (هر درخت خرما در طول عمر خود حداکثر 30 ـ 20 پاجوش در شرایط مطلوب تولید می کند)

5ـ نیاز به کارگر ماهر و مجرب جهت جداسازی از تنه مادری دارد

6ـ هزینه زیاد جداسازی

7ـ امکان انتشار آفات و بیماریها